Análise do verso segundo da cantiga d'amigo de Pedr'Eanes Solaz Eu velida non dormia, que contén a enigmática expresión «lelia doura». Fronte á tradicional interpretación onomatopeica da pasaxe, os autores decántanse polo árabe como lingua da mesma, como xa o suxerira Dutton en 1964, se ben con diversa proposta de tradución.